We zijn gestart! De kop is eraf. Altijd weer spannend, maar vandaag helemaal, omdat Spanje voor ons nieuw is. We zijn nu in Lora del Rio, nog niet in het plaatsje, maar een uitspanning ervoor, langs onze route, met een benzine station, een feestzaal, een café, een wegrestaurant en een Hotel. Jan had vooraf al een kamer gereserveerd, maar helaas konden ze zich dat niet meer zo goed herinneren. Gelukkig konden we toch terecht, dus nu hebben we hier een super de luxe kamer met een bubbelbad, een balkon en zelfs een bidet.

Even een verslag van onze dag. Vanmorgen om 7.45 u ging de wekker. Aangezien we niet heel rustig hebben geslapen, was Jan meteen uit de veren en ik....... nog even ontregelt. Heb nooit staan trappelen om op te staan, maar vanmorgen al helemaal niet. Misschien omdat we vertrekken uit Sevilla, misschien omdat ik graag rustig start, ik weet het niet, maar ik kwam wat moeizaam op gang. Jan was al naar het ontbijt toen ik eindelijk ook zover was, maar ook eten kostte inspanning. Toch zaten we al rond 9.00 u, gepakt en gezakt op de fiets. Nog even zoeken naar de beste route, wat niet moeilijk was, maar wel even een puntje van overleg, alhoewel Sevilla een prachtige, appelgroen gekleurd fietspad heeft aangelegd, wat exact past in onze route. Daarbij was het aangenaam weer, beetje bewolkt, beetje zonnig en wind in de rug. Up we go. Eerst over de rivier: “Guadalquivir” ten westen van Sevilla en daarna over een andere arm van dezelfde rivier. Eerst naar Camas, dan Santiponce (nog steeds over de groene, door Sevilla aangelegde, fietsroute) dan richting La Algabe of, als alternatief een onbestraatte pelgrimsroute door een rustig, natuurlijk gebied. M.a.w. Geen autoverkeer, allen wandelaars en fietsers en een enkele lokale boer op weg naar zijn land. We kozen voor deze laatste optie, omdat de route er, op het eerste gezicht, redelijk uitzag. Dat was ook zo’n 5 a 6 km, maar toen stonden we ineens voor een fikse overstroming van de weg. Jan, superstoer, stapte op en reed dwars door de enorme plas. Ik niet. Ik heb eerst mijn schoenen en sokken uitgedaan en ben daarna met mijn fiets door de plas gelopen. So far, so good. We waren er helaas nog niet, want nog geen 50 meter verder was er een echte rivier, zodanig overstroomd dat zeker 10 meter van de weg onzichtbaar was geworden. Jan wilde zijn eerste truc weer uithalen, maar besloot uiteindelijk toch om eerst maar eens met blote voeten en opgestroopte broek, de diepte van de plas te peilen. Dat bleek zo diep te zijn, dat hij tot zijn kruis in het water stond. Na nog wat onderzoek naar alternatieve routes, links en/of rechts van de weg, die ook niet werkten, besloten we om terug te gaan. Niet het hele stuk, maar tot we een zijweggetje vonden links of rechts. Dat lukte en na een kwartier richting west te hebben gereden, stonden we weer voor een dilemma, omdat we niet meteen aansluiting vonden met een, andere, alternatieve route. Al gauw waren we eruit en zaten we op de weg, richting Guillena. Op zich een geasfalteerde weg, altijd prettig, maar vandaag gelukkig niet heel druk. In Guillena was het bijna 12.00 u en daarom besloten we om in een cafeetje wat te drinken en te snacken. Tijdens deze kleine pauze konden we meteen de batterijen even opladen. Het was een echt mannencafe. Een beetje slordige inrichting, de TV aan, een tikkeltje luidruchtig (wat Spanjaarden best zijn, waarschijnlijk harde stemmen) en allemaal aan de wijn of het bier. Wij namen kippenboutjes en vleugeltjes en een soort soepje mrt kikkererwten. Niks mis mee. Verder broed en een flesje water, even naar de toilet en weer op weg, nu naar Burguillos.

Het voelde vandaag echt als een ontdekkingstocht. Andere gebouwen, route en verkeersinstructies, gewoontes, landschappen, dorpjes enz enz. Met andere woorden een intensieve belevenis. Je valt van de ene in de andere verrassing. Gelukkig beginnen we de aanpak van het routeboekje te doorzien, waardoor we (Jan) wat relaxter kunnen worden. Van Burguillos naar Villaverde del Rio, dan Cantillana, Torina Los Rosales, Guadajoz tot hier, Hotel El Alamo in Lora del Rio, waar we nu zijn.

Al met al hebben we 87 km gereden, niet slecht voor een eerste fietsdag, al zeg ik het zelf. Net nog wat tapas gegeten en een paar biertjes gedronken en nu bezig met het verslag. Morgen gaan we op weg naar Cordoba. We hebben er zin in! Jan zet er zo foto’s op, zodat je ook nog wat beelden meekrijgt. Weer bedankt voor het lezen en tot gauw!